Znieczulenie komputerowe THE WAND




ZNIECZULENIE KOMPUTEROWE THE WAND W MKdent



Przez wiele lat znieczulenie stomatologiczne było stosowane prawie wyłącznie do ekstrakcji, czyli do „wyrywania” zębów. Obecnie znieczulenie jest stosowane znacznie częściej – w niektórych gabinetach rutynowo do wszystkich zabiegów opracowania zębów, a nawet przy  bardziej inwazyjnych zabiegach higienizacyjnych.


Ale co najważniejsze dzięki Wand zupełnie zmienił się również sam sposób podawania znieczulenia. Bez zastrzyku, bez wtłaczania płynu, bez bólu. Dlatego dziś cała wizyta u dentysty – od samego początku do końca – może być łagodna i bezbolesna. Delikatne podanie środka znieczulającego jest możliwe dzięki Wand.




Jak wygląda takie znieczulenie?

Wszystko zaczyna się od ustawienia niewielkiego komputera, do którego wężykiem  podłączona jest końcówka przypominająca cienki długopis - "różdżkę", zakończona niewielką igłą.  Kiedy pacjent już wygodnie usiądzie na fotelu dentystycznym, lekarz stomatolog bierze do ręki „długopis” i na początek przykłada  – bez żadnego wkłuwania – do dziąsła i bezboleśnie zaczyna podawać płyn znieczulający.

Następnie lekarz bardzo powoli zaczyna wprowadzać igłę w kierunku zębów.

Dla pacjenta jest to zupełnie niewyczuwalne.

Sekret tkwi w tzw. płaszczu anemizacyjnym.

Płaszcz anemizacyjny to płyn znieczulający, który cały czas otula końcówkę igły, sącząc się kropla po kropli. Dziąsło i tkanki są znieczulane, jeszcze zanim dotknie ich igła.

Kiedy końcówka Wand dotrze do miejsca, gdzie ma zostać wprowadzony płyn znieczulający wówczas  komputer aplikuje płyn z tzw. prędkością fizjologiczną. Oznacza to, iż jest on dostarczany na tyle wolno, by ciśnienie wprowadzanego płynu nie rozpierało tkanek i nie wywoływało odczucia bólu, bądź dyskomfortu. Całość procesu trwa do ok. 2 minut, a po jego zakończeniu lekarz może od razu rozpocząć zabieg. Znieczulenie już działa.

Parametry podawania znieczulenia są cały czas komputerowo monitorowane. Kontrolowane są zarówno ciśnienie jak i tempo podawania płynu, czyli dwa czynniki odpowiadające za ból spowodowany rozpychaniem tkanek.